திருப்புகழ் 592 நீலமஞ்சான குழல் (திருச்செங்கோடு)

பதம் பிரித்தது

தானனந் தானதன தானனந் தானதன
தானனந் தானதன தானனந் தானதன
தானனந் தானதன தானனந் தானதன
தானனந் தானதன தானனந் தானதன
தானனந் தானதன தானனந் தானதன
தானனந் தானதன தானனந் தானதன – தந்ததான

நீல மஞ்சான குழல் மாலை வண்டோடு கதி
நீடு பந்தாடு விழியார் பளிங்கான நகை
நீல பொன் சாப நுதல் ஆசையின்
தோடு அசையு(ம்) நீள் முகம் தாமரையினார் மொழிந்து
ஆர மொழி நேர் சுகம் போல கமுகான கந்தாரர் புய(ம்)
நேர் சுணங்கு ஆவி கிளை ஏர் சிறந்தார் – மலை இரண்டு போல

நீள் இபம் கோடு இள நீர் தேன் இருந்த ஆர முலை
நீடு அலங்கார சரமோடு அடைந்தார் மருவி
நீள் மணம் சாறு பொழி அவ் வ(ள்)ளம் போது இவையில்
நீல வண்டு ஏவிய நல் காமன் அங்கார(ம்) நிறை
நேச சந்தான அல்குல் காம பண்டார அமுதை
நேரு சம்போகர் இடை நூல் ஒளிர்ந்து ஆசை உயிர் – சம்பையார்

அம்சாலு பொன் தோகை அமை பாளிதம் சூழ் சரண
தாள் சிலம்பு ஓலம் இடவே நடந்து ஆன நடை
சாதி சந்தான எகின(ம்) மார்பர் அம் தோகை என
தான் எழும் கோல விலை மாதர் இன்பு ஆர் கலவி
தாவு கொண்டே கலிய நோய்கள் கொண்டே பிறவி
தான் அடைந்து ஆழும் அடியேன் இடம் சாலும் வினை – அஞ்சி ஓட

தார் கடம்பு ஆடு கழல் பாத செந்தாமரைகள்
தாழ் பெரும் பாதை வழியே படிந்தே வருகு
தாபம் விண்டே அமுத வாரி உண்டே பசிகள்
தாபமும் தீர துகிர் போல் நிறம் காழ் கொள் உரு
சாரவும் சோதி முருகா எனும் காதல் கொடு
தான் இருந்து ஓத இரு ஓர் அகம் பேறு உறுக – விஞ்சை தாராய்

சூலி எம் தாய் கவுரி மோக சங்காரி குழை
தோடு கொண்டு ஆடு சிவகாம சுந்தாரி ந(ல்)ல
தூள் அணைந்து ஆளி நிருவாணி அம் காளி கலை
தோகை செந்தாமரையின் மாது நின்றே துதி செய்
தூய அம்பா கழை கொள் தோளி பங்காள க்ருபை
தோய் பரன் சேய் எனவுமே பெரும் பார் புகழும் – விந்தையோனே

சூர சங்கார சுரர் லோக பங்கா அறுவர்
தோகை மைந்தா குமர வேள் கடம்பு ஆர தொடை
தோள கண்டா பரம தேசிக அந்தா அமரர்
தோகை பங்கா எனவே வேத ஆகமம் சூழ் சுருதி
தோதகம் பாட மலை ஏழு துண்டாய் எழுவர்
சோரி கொண்டு ஆறு வர வேல் எறிந்தே நடனமும – கொள் வேலா

மாலியன் பாற ஒரு ஆடகன் சாக மிகு
வாலியும் பாழி மரமோடு கும்பாகனனும்
ஆழியும் கோர வலி இராவணன் பாற விடும்
ஆசுகன் கோல முகிலோன் உகந்து ஓதி இடையர்
மாதுடன் கூடி விளையாடு(ம்) சம்போக திரு
மார்பகன் காண முடியோன் அணங்கான மதி – ஒன்றும் ஆனை

மார்புடன் கோடு தன பாரமும் சேர இடை
வார் துவண்டு ஆட முகமோடு உகந்து ஈர
ரச வாய் இதம் கோதி மணி நூபுரம் பாட மண
ஆசை கொண்டாடும் மயிலாளி துங்கா குறவி
மாது பங்கா மறை குலாவு செம் கோடை நகர்
வாழ வந்தாய் கரிய மால் அயன் தேவர் புகழ் – தம்பிரானே

English Easy Version

neela manjAna kuzhal mAlai vaNdOdu kathi
needu panthAdu vizhiyAr paLingAna nakai
neela pon sApa nuthal Asaiyin thOdu asaiyu(m)
neeL mukam thAmaraiyinAr mozhinthu Ara mozhi
nEr sukam pOla kamukAna kanthArar puya(m)
nEr suNangu Avi kiLai Er siRanthAr malai – iraNdu pOla

neeL ipam kOdu iLa neer thEn iruntha Ara mulai
needu alangAra saramOdu adainthAr maruvi
neeL maNam chARu pozhi av va(L)Lam pOthu ivaiyil
neela vaNdu Eviya nal kAman angAra(m) niRai
nEsa santhAna alkul kAma paNdAra amuthai
nEru sampOkar idai nUl oLirnthu Asai uyir – sampaiyAr amchAlu

pon thOkai amai pALitham cUzh saraNa
thAL silampu Olam idavE nadanthu Ana nadai
sAthi santhAna ekina(m) mArpar am thOkai ena
thAn ezhum kOla vilai mAthar inpu Ar kalavi
thAvu koNdE kaliya nOykaL koNdE piRavi
thAn adainthu Azhum adiyEn idam chAlum – vinai anji Oda

thAr kadampu Adu kazhal pAtha senthAmaraikaL
thAzh perum pAthai vazhiyE padinthE varuku
thApam viNdE amutha vAri uNdE pasikaL
thApamum theera thukir pOl niRam kAzh koL uru
sAravum jOthi murukA enum kAthal kodu
thAn irunthu Otha iru Or akam pERu uRuka – vinjai thArAy

cUli em thAy kavuri mOka sangAri kuzhai
thOdu koNdu Adu sivakAma sunthAri na(l)la
thUL aNainthu ALi niruvANi am kALi
kalai thOkai senthAmaraiyin mAthu ninRE thuthi sey
thUya ampA kazhai koL thOLi pangALa krupai
thOy paran sEy enavumE perum pAr pukazhum – vinthaiyOnE

cUra sangAra surar lOka pangA aRuvar
thOkai mainthA kumara vEL kadampu Ara thodai
thOLa kaNdA parama thEsika anthA amarar
thOkai pangA enavE vEtha Akamam cUzh suruthi
thOthakam pAda malai Ezhu thuNdAy ezhuvar
chOri koNdu ARu vara vEl eRinthE nadanamum – koL vElA

mAliyan pARa oru Adakan sAka miku
vAliyum pAzhi maramOdu kumpAkananum
Azhiyum kOra vali irAvaNan pARa vidum
Asukan kOla mukilOn ukanthu Othi idaiyar
mAthudan kUdi viLaiyAdu(m) sampOka thiru
mArpakan kANa mudiyOn aNangAna mathi – onRum Anai

mArpudan kOdu thana pAramum sEra idai
vAr thuvaNdu Ada mukamOdu ukanthu eera rasa
vAy itham kOthi maNi nUpuram pAda maNa
Asai koNdAdum mayilALi thungA kuRavi
mAthu pangA maRai kulAvu sem kOdai nakar
vAzha vanthAy kariya mAl ayan thEvar pukazh – thambirAnE.